१. धर्तीमा जून पनि कहिले खस्ने होला
मानवताको डोरी कहिले कस्ने होला
तिनै भगवानको मूर्ती बनाउने मान्छे
मन्दिरमा सजिलै कहिले पस्ने होला
२. माईती सम्झी अश्रुधारा नबगाउ माया
रातो सारी चूरा पोते टीका लगाउ माया
परापूर्वकालदेखि चली आको तीजमा
छमछम नाच डर त्रास सबै भगाउ माया
३. दिल मेरो सार्है ठूलो तर शरीर सानो छ
सधैं पेटमा मुसा कुद्छ गरिबीको गानो छ
कोही झुपडीमा त कोही महलमा बस्छन्
मेरो चाहिँ धर्ती ओछ्यान आकाश छानो छ
– डम्बर थामी ‘अनुपम’
कालिन्चोक गा.पा. – ६, दोलखा ।
