
क्या सजिलो पेपर आजको।
अक्षरहरु राम्रै पारेको छु।
शब्दहरु मिलाएर लेखेको छु।
अर्थ लाग्ने वाक्यहरुमा,
पुर्णविराम छुटाएको छैन।
यति लेखेपछि
पचास त आउछ नेपालीमा।
व्याकरण यताउता बाट मिलाएँ,
चिठी लेखेँ,
निबन्ध लेखेँ,
कथा लेखेँ,
लेखेँ सम्वाद मज्जाले,
यति लेखेपछि ,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
तिनटा प्रश्नहरुमा,
एउटामात्र लेख्नुहोस् भन्ने थियो।
तिनटै लेखेँ,
सोधेको भन्दा बढी लेखेँ।
यति लेखेपछि ,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
निबन्ध जंगलका बारे थियो,
किताबका बारे थियो,
पानीको बारे थियो।
यस्तो सजिलो थियो।
मज्जाले लेखेँ।
यति लेखेपछि ,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
दुइटा चरित्र तुलना गर्नुहोस भन्ने थियो,
एक्स गर्लफ्रेन र अहिलेकी सम्झेँ,
थुप्रै फरक पाएँ।
लेख्दा लेख्दै दुइ पाना भरिए।
कति लेखेँ कति,
यति लेखेपछि,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
चिठी त झनै राम्रो भो,
परीक्षाको चटारोले,
डेट नगरेको धेरै भाको,
भेट नगरेको धेरै भाको,
मनका सबै कुरा,
मायाका शब्द भण्डार ,
रित्तो हुनेगरि लेखेँ।
सबै लेखेँ, दिल खोलेर लेखेँ।
यति लेखे पछि,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
कथा पनि लेखेँ,
केही कथा आमाले सुनाएका,
केहि कथा गुरुले सुनाएका,
सबै कथा मिसाएर लेखेँ,
थप पृष्ट थपेर लेखेँ।
धेरै लेखेँ,
यति लेखेपछि,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
साथीले यो सब सोच्न सकिन,
भन्दै चिन्तामा छ,
तर मेरो ढुक्क,
पचास त आउँछ नेपालीमा।
( लेखिका अम्बिका कंडेल देवदह मावि रुपन्देहीका शिक्षिका हुन् ।)
